Idzie żołnierz borem lasem, borem lasem
Przymierzając z głodu czasem, z głodu czasem
Suknia na nim nie blakuje, nie blakuje
Wiatr dziurami przelatuje, przelatuje
Chociaż żołnierz obszarpany, obszarpany
Przecież idzie między pany, między pany
Trzeba by go poratować, poratować
Soli, chleba nie żałować, nie żałować
W kotły, bębny zabębnili, zabębnili
Na wojenkę zatrąbili, zatrąbili
Nie płacz, nie płacz siostro brata, siostro brata
Powrócę ja za trzy lata, za trzy lata
Nie zeszło rok i półtora, i półtora
Już żołnierze jadą z pola, jadą z pola
Konik jego wedle niego, wedle niego
Grzebie nóżką żałuje go, żałuje go
