ภาพซ้ำ

ลำแสงดูชัดเจนขึ้นที่ขอบฟ้า ดวงดาวลับลาฟ้าไปทุกดวง คืนที่วกวน ควรจบสิ้นลงพัน เหมือนว่าหนทางคงสิ้นสุดแล้ว คำคืนที่เคยทุกข์ทรมาน คงจะมลาย จางไปกับดวงตะวัน แล้วเมื่อสายลมมากระทบกาย ฉันก็สั่นข้างใน ทั้งที่แสงตะวันมันร้อนแรง กลับหนาวจนเจ็บปวดใจ สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง ทุกนาทีมันหมุนย้อนคืนมา ความว่างเปล่า ความมืดมน ยังไม่ลบไม่เลือนไป ทุกนาทีดังภาพซ้ำในใจ ยังทุกข์ทน ยังทิ่มแทง อยู่ตรงนี้ไม่เคยจากไป ฉันฝันว่าฉันลืมตาจากความฝัน แต่อันที่จริงฉันยังนิทรา ยังคงหลงทาง ไม่เคยแม้ลืมตา รู้และชัดเจนก็ในวันนี้ ปลายทางที่เคยเข้าใจว่ามี มันอยู่ที่เดิม ตรงที่เคยจากมันมา แล้วเมื่อสายลมมากระทบกาย ฉันก็สั่นข้างใน ทั้งที่แสงตะวันมันร้อนแรง กลับหนาวจนเจ็บปวดใจ สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง ทุกนาทีมันหมุนย้อนคืนมา ความว่างเปล่า ความมืดมน ยังไม่ลบไม่เลือนไป ทุกนาทีดังภาพซ้ำในใจ ยังทุกข์ทน ยังทิ่มแทง อยู่ตรงนี้ไม่เคยจากไป สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง ทุกนาทีมันหมุนย้อนคืนมา ความว่างเปล่า ความมืดมน ยังไม่ลบไม่เลือนไป ทุกนาทีดังภาพซ้ำในใจ ยังทุกข์ทน ยังทิ่มแทง อยู่ตรงนี้ไม่เคยจากไป