Nic Nie Słyszę

Tu jest cicho w tym moim pokoju I tak miło jest snuć pod palcami Rytm melodii, która rany goi W sercu skłutym krwawo wspomnieniami Księżyc poprzez szyby cicho spływa Na oślizgłe białością klawisze I piosenkę mi moją przerywa A świat milczy – więc nic już nie słyszę Urodzona z strzał światła przy świecach Do rąk spływa i znowu ucieka Roztopiona w promieniach księżyca Wizja złotej dziewczyny z daleka Jest tak blisko, tak blisko, tuż przy mnie W dłoniach moich wydaje się drzemać W sercu rośnie uczucie tajemnie Księżyc gaśnie i znowu jej nie ma Tu jest cicho w tym moim pokoju I tak miło jest snuć pod palcami Rytm melodii, która rany goi W sercu skłutym krwawo wspomnieniami Księżyc poprzez szyby cicho spływa Na oślizgłe białością klawisze I piosenkę mi moją przerywa A świat milczy – więc nic już nie słyszę