Lyrics

Met m'n jas over m'n schouders en m'n neus pal in de wind Toch wordt 't al wat kouder, 't is de winter die begint De warme wollen dekens komen gauw de kast weer uit De takken gaan weer kraken, geen vogel die nog fluit refrain: We gaan weer sneeuwballen-ballen-ballen gooien Tot je warm wordt van de kou We gaan weer sneeuwballen-ballen-ballen gooien Je handen worden blauw En iedereen die loopt weer op 't water van de sloot We gaan weer sneeuwballen-ballen-ballen gooien En de vogels krijgen brood De koperrood gekleurde zon, die zakt weer veel te vroeg De olieman, hij gaat naar huis, hij vindt 't wel genoeg 't Dorpje ligt te rusten als een grote ansichtkaart 't Leven in de winter, dat is de moeite waard refrain Aan de hemel staan de sterren en de wereld wordt verlicht Een kromgebogen fietser met de kou op z'n gezicht De ramen staan vol bloemen, als door een kunstenaar gemaakt De pret kan weer beginnen, als de ochtend is ontwaakt refrain refrain
Writer(s): Pierre Kartner Lyrics powered by www.musixmatch.com
instagramSharePathic_arrow_out