I Praha tar du på deg nettingstrømper
Og eggjer meg i prismekroners glans
Mens skuggane blir levande på veggen,
Så danser du ein heftig flamedans
I Wien les eg linjene i handa
Og sveiper deg i svarte enkeslør
Bak stengde dører veit eg du kan tåla
Ei iskald einsemd skapt av engleklør
I München vil du mana meg til glømsel
Og maler munnen raud med leppstift
Så mine uskyldauge aldri sansar
Den kalde, mørke viljes sterke drift
I Stockholm søv du trygt på silkelaken
Eg smør deg varsomt inn med blomeeim
Fortapte skal med slokkast i kvarandre
To trøtte sjeler som vil lengta heim
Men her – så kan eg berre slokka lyset,
Snu ryggen til og kviskra eit "godnatt"
I Florlette gardiner kveles elden
Og alle spor av glør har vinden tatt
