Sonbahar

Yine sonbahar Yine sonbahar, yine sonbahar Yine sonbahar, yine sonbahar Ya bak yine meçhule doğru adımlarım hızlanır Yanlız başımayım, yağmur başımı ıslatır Sokak eskimez, sokak herkesin aynası Kavgası bitmez, mâlum herkesin var bi' damgası Sonsuza rötarlı yine güneşin doğuşu Işıklar sönünce birden karanlık konuştu Yıldızlar avuç içime saklanıp doluştu Bulutlar öfkelenip yine rüzgarla boğuştu Buharlaşıp karıştım gökyüzünün yüreğine Bi' yanımda sonbahar, fırtınalar diğerinde Bilmedin, çekildim cümleler giyip üzerime Bi' şarkı oldum, çaldım dans edip gölgelerimle Tozlu bi' plak döner aklımın caddelerinde Kaybolan sayfaların hayalden tümcelerinde Çift düzine sene zamanın kor ateşinde Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde Ağır ağır geliyor sonbahar (Yine sonbahar, yine sonbahar) Ağır ağır geliyor sonbahar (Yine sonbahar, yine sonbahar) Kirlendi ışıkları caddelerin Cebimde ıslıklarım, hepsini sarhoşluğa besteledim Yaşamak kadar eski hikayenin kökleri Zaten hayat dediğin bi'kaç perde gösteri Bi' rolüm yoktu herkes rollerini arıyoken Renkler ve sesler başucumda duruyoken Bi'kaç milyon sene gözümde uyku yok yine Yatağımda ölü ve soğuk bi' argo yatıyoken Uzaklaştım, şehir benim kadar donuktu Benim kadar buruk, sonbahar gibi soğuktu Duvarlar konuşmaz, sessizliğe tutuklu Küskün mimiklerine maskeler mi umuttu? Ben bi' yol bulup tutundum, yolum zamanın ötesine Güç alıp hicivden hayat karıştı nefesime Çift düzine sene zamanın kor ateşinde Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde Ağır ağır geliyor sonbahar (Yine sonbahar, yine sonbahar) Ağır ağır geliyor sonbahar (Yine sonbahar, yine sonbahar) Ağır ağır geliyor sonbahar (Yine sonbahar, yine sonbahar) Ağır ağır geliyor sonbahar Yine sonbahar, yine sonbahar