درکی ندارم از خودم بی تو
هرجا که دورم از تو تبعیدم
چشمامو بستم رو جهان بس که
تا چشم وا کردم تو رو دیدم
من از زمین و از زمان کندم
تا تو دلت پیدا کنم جامو
مرگم که باشه آخر این عشق
من دوست دارم اون سرانجامو
من دیدم این درمونو که میگم
لبخند تو درمون تشویشه
وقتی که میخندی، نمیدونی
دنیا چه جای بهتری میشه
گاهی دلت میره واسه اون که
رؤیای یک دنیا تو دستاشه
حتی اگه سجده ات کنم میگی
این که محاله عاشقم باشه
