Doğar büyür insanoğlu, bilmez, anlamaz da
İçine düştüğü bu dünyanın, karanlığın
Dili hiç olmaz, konuşmaz ki, anlatsın bu sancıyı
Canını yakar nefes alıp vermek, söyleyemez
Ne ilk ne sondu, zordu
Sarardı soldu çiçekler ölüm gelince
Yerine kondu, bir tutam gözyaşıyla
Yankılandı duvarlar
Yarım kalmış hüzünle
Yerine kondu, yarın olmasa bile
Neyin peşindeyiz, sorma
Bu yalan, bilinmez zamanda
İçine düştük bu dünyanın, karanlığın
Canımı yakar nefes alıp vermek, söyleyemem
