Onze Arthur was de zoon
Van een koning en een koningin
Maar hun landje was in oorlog
Dus veel gevaar voor het gezin!
Het paar vroeg aan hun vriend Merlijn
Voor baby Arthur goed te zorgen
Zodat hij kon overleven
En de koning werd van morgen
Dus Arthur weg uit Glastonbury
Oh wat zonde!
Kom terug!
Hij is voor ons een bekende
Onze legende
Wat een legende!
Hij zorgt voor de wereld
Hij zorgt voor een wende
Wat een legende!
Onze legende!
Vriend Merlijn nam Arthur mee
En bracht hem bij een lieve boer
Daar werd hij een grote jongen
Met Kay die voelde als zijn broer
Het koningspaar kreeg nog twee zonen
De kroon die gaven zij uit handen
Trokken zich terug, in ruste
En woonden daar in verre landen
De koning weg uit Glastonbury
Oh wat zonde!
Kom terug!
Hij is voor ons een bekende
Onze legende
Wat een legende!
Hij zorgt voor de wereld
Hij zorgt voor een wende
Wat een legende!
Onze legende!
Maar op een dag
Een donkere dag
Liepen Arthur en Kay in het bos
Een zwaard verscheen
Vast in een steen
Dat liet de jochies niet meer los
Al jaren probeerden mannen
Het zwaard eruit te krijgen
Want de man
Die dat kan
Zou direct de troon bestijgen
Maar niemand was het nog gelukt
Niemand was zo sterk
Ook Kay deed zijn best
Net zoals de rest
Maar zag niets van zijn werk
EN TOEN (toen, toen)
Kleine Arthur liep erheen
Boog zich over de steen...
Zo naïef
En zo lief
Vouwden zijn handen om de greep
En wat bleek?
Zonder moeite
Zonder kracht
Trok hij het zwaard
Uit de steen
Helemaal alleen
En de zon verscheen
Het was MEANT TO BE...
Nu nog klein, strakjes groot
Het was MEANT TO BE...
Onze redder in nood
Onze nieuwe koning!
En Arthur terug naar zijn familie!
Wat geweldig!
Hij komt terug!
Hij is voor ons een bekende
Onze legende
Wat een legende!
Hij zorgt voor de wereld
Hij zorgt voor een wende
Wat een legende!
ONZE legende!
