Eisai Makria

Σε βλέπω να φεύγεις να παίρνεις μια μπλούζα, μια τσάντα στον ώμο. Σε βλέπω να φεύγεις να κλείνεις την πόρτα, να βγαίνεις στο δρόμο. Τριγύρω όλο φώτα, παντού στολισμένα, ο κόσμος γιορτάζει. Απόψε η νύχτα, κεράκι που λιώνει και μέσα μου στάζει. Με βλέπεις να φεύγω, να παίρνω δυο μάτια κλαμένα μαζί μου. Με βλέπεις να φεύγω, να σφίγγω έναν κόμπο βαθιά στη φωνή μου. Ανοίγω το βήμα, δειλά καταφέρνω να βρω έναν δρόμο. Απόψε το σώμα, βαρύ σαν ατσάλι, σηκώνει τον κόσμο. Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις. Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις. Σε βλέπω να φεύγεις να βγάζεις μια φλόγα, ν' ανάβεις τσιγάρο. Σε βλέπω να φεύγεις δεν έχω άλλα χέρια αγκαλιά να σε πάρω. Τριγύρω όλο φώτα, παντού στολισμένα, ο κόσμος γιορτάζει. Απόψε η νύχτα, κεράκι που λιώνει και μέσα μου στάζει Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις. Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις. Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις. Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια. Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω που φεύγεις.