ลำแพนคนไกลบ้าน

โอ๊ย น้อ ย้อนความจนจัง ไกลบ้าน ดอก เฮือนซานบ้านเคย อยู่เด้น้อ ไกลทั้งแฟนและซู้ ดอก มาสู้ต่องาน พ่อแม่คอยอยู่บ้าน ปานนี้จ่ม ดอกโวยวาย สู้แต่งาน น้อแป๋ตาย ฮ้อนสำไฟน้อเผาเนื้อ ค่ารถ เมือ บ่เถิงบ้าน โอ่ย น้อนาง น้อนาง ฟ้าฮ้องป้าง ฮ้องป้าง พี่เหินห่างเฮือนนอน เป็นคนจร นอนดินกะปินเวินเดินเร่ เหลือใจเด้ โต๋เต่ต้อยต่ำ เวรหรือกรรมบักอ้ายจังไกลบ้านบ่ เซา คิดถึงนงค์เยาว์แฟนเก่า ไม่เคย เหือดหาย คิดถึงตายาย ลุงป้า ทุกคร่าเศร้าหมอง คิดถึงพ่อแม่ พูดมาน้ำตาไหลนอง คิดถึงพี่น้อง อยากร้องให้ก้องโลกันต์ อดทนกลั้น กัดฟันใจฝ่อ คิดฮอดแม่ฮอดพ่อ คิดพอพอ นั่งไห้อยากไปบ้าน บ่วาย เงินที่ได้ ไซ้จ่ายบ่มีเหลือ ซิหาเงินไสเมือ กะจังแม่นเหลือ ใจฮ้าย เบื่อ หลายความจน ทำให้คนต้องจากถิ่นฐาน ตรากตรำ ทำงานทรมาน แรงงานก็ต่ำ ถูกเอ็ด ถูกด่า ถูกดุ ถูกว่าเจ้า นายใจดำ ต้องหิวต้องอด ใจหู่ใจหดถ้างานไม่ทำ ปาบกรรมคนจน อดสามหน ละทนฝืนบืนใส่ย้อนความหวัง อยากได ้อยากได้ โอ๊ยเงินไซ้ใส่ถุง คิดอยากโค้ง กลับต่าวภูมิเนาว์ จักซิเอาเงินไส ค่ารถไฟเมือบ้าน สู้แต่ งาน พอยาท้อง เอย เอ๋ย