Naga Rzeka

Byłaś naga, a ubrałaś się w szum klonu Powłóczyście ci w tej sukni i zielono Miękkim chłodem cię osłania od upału Jej tkanina oszeptała ciebie całą Byłaś naga, a ubrałaś się w półcienie W oddech wiatru, w moje długie zapatrzenie I rozstanie obiecujesz mi bez końca I zostajesz najwierniejsza i milcząca Wołam, – zostań! Byłoby bez ciebie pusto! Zostań! Choćby cień się rozwiał I wiatr ustał! Jesteś tą Co pozostaje Choć ucieka Zostań taką, jaką byłaś Naga rzeka Wołam, – zostań! Byłoby bez ciebie pusto! Zostań! Choćby cień się rozwiał I wiatr ustał! Jesteś tą Co pozostaje Choć ucieka Zostań taką, jaką byłaś Naga rzeka Naga rzeka, je-ee, mmm