Akrogialies Dilina

Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα απλώνει σκοτάδι βαθύ κορίτσι ξένο σαν ίσκιος πλανιέται μονάχο στην γη Χωρίς ντροπή, αναζητεί τον ήλιο που έχει χαθεί, στα σκοτάδια να βρει Μπορεί να το 'χουν πλανέψει ακρογιαλιές δειλινά και σκλαβωμένη για πάντα κρατούνε την δόλια καρδιά Μπορεί ακόμα μπορεί, να έχει πια τρελαθεί και τότε ποιος θα ρωτήσει να μάθει ποτέ το γιατί