Moje łzy pod powieką złych snów
Rozlał je nie wiem kto - może Bóg
Moje łzy tak daleko od słów
Czuję ich nieziemski chłód
Moje łzy nie ogrzeją nikogo
Nigdy już nie obmyją stóp
Czysta myśl, idealna jak okrąg
Zimna stal, wieczna sól
Boskie zastępy gromią chłodem
O szybę tłucze ludzki krzyk
W gardle drapieżcy dyszy zdobycz
Oczy nie mają na to łzy
Ekrany złorzeczą i kaleczą obraz
Jak upadłe lustra mnożą tylko śmierć
Ciało jest im świętym, duch się wykasował
Oczy chcą się umyć, ale nie ma łez
Boskie zastępy gromią chłodem
O szybę tłucze ludzki krzyk
W gardle drapieżcy stygnie zdobycz
I nie ma to żadnej łzy
Skaza na myśli, występek źrenic
Co było chore, dumą jest
Nikczemna rozpacz znieczula ciało
Rozum popełnia siódmy grzech
