Toen ik jou ontmoette op een mooie zomerdag.
Zo stralend en zo mooi als een kristal.
Leek alles maar een droom, zoals ik jou daar zag.
Door jou belandde ik nu in een dal.
Ik ben het zat, ik ben het zat.
Wat als ik dat geweten had.
Was ik niet meegegaan met jou, dan stond ik nu niet in de kou.
Het was met jou een fijne tijd, maar nu ben ik je werkelijk kwijt.
Dat had ik echt toch niet verwacht, daar had ik niet eens aan gedacht.
