เหลือ

กี่ครั้งที่พยายามทำความเข้าใจ ว่าอะไร ที่ทำ ให้ใคร คนนั้นที่เคยอบอุ่นกลับเย็นและชา ในคำร่ำลา สุดท้ายแค่ เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน แค่เพียงพริบตา เท่านั้น ราวกับช่วงเวลาดี ดีไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้ ว่ามันไม่เคย จืดและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น ตอนนี้เพียงแค่ต้องการ ยืนและยัน ว่ามันยังคงเหลือ กี่ครั้งที่ยังบังเอิญ ได้พบและเจอ ได้เห็นเธอ ที่เดิมตรงนั้น รอยยิ้มที่เคย อบอุ่นที่เคยให้กัน แค่อยากเห็นมัน อีกครั้งแค่ เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน แค่เพียงพริบตา เท่านั้น ราวกับช่วงเวลาดี ดีไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้ ว่ามันไม่เคย จืดและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น ตอนนี้เพียงแค่ต้องการ ยืนและยัน ว่ามันยังคงเหลือ เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน แค่เพียงพริบตา เท่านั้น ราวกับช่วงเวลาดี ดีไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้ ว่ามันไม่เคย จืดและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น ตอนนี้เพียงแค่ต้องการ ยืนและยัน ว่ามันยังคงเหลือ ช่วงเวลาดีดี มันเคยมีอยู่ ทั้งที่ในความจริงเธอก็รู้ ว่ามันไม่เคย จืดและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น ตอนนี้เพียงแค่ต้องการ ยืนและยัน ว่ามันยังคงเหลือ