Gholleye Khoshbakhti

تو چنگ ابرای بهار افتادم و در نمیام چشمامو سرزنش نکن از پسشون بر نمیام پیر شدم تو این قفس یکم بهم نفس بده رحم و مروتت کجاست، جوونیامو پس بده فکر نمیکردم بذاری زار و زمین گیر بشم فکر نمیکردم که یه روز اینجوری تحقیر بشم اون همه که دلم برات به آب و آتیش زده بود حتی اگه سنگ بودی دلت به رحم اومده بود دلش نخواست و نمیخواد یه روز به حرفام برسه شاید میخواد رقیب من به آرزوهام برسه پسند من تو هستی که این همه بخت من سیاست دلبر خودپسند من قله خوشبختی کجاست؟ ازت میخواستم بمونی بهت میگفتم که نری این روزا نیستی اما باز به پات می افتم که نری تو فکرتم اما دلم هی میگه فکرشم نکن یکم به فکر تو نبود، پس دیگه فکرشم نکن فکر نمیکردم بذاری زار و زمین گیر بشم فکر نمیکردم که یه روز اینجوری تحقیر بشم اون همه که دلم برات به آب و آتیش زده بود حتی اگه سنگ بودی، دلت به رحم اومده بود بهت می گفتم که نری بهت می گفتم که نری ازت می خواستم بمونی بهت میگفتم که نری این روزا نیستی اما باز به پات می افتم که نری ازت می خواستم بمونی بهت میگفتم که نری این روزا نیستی اما بنریاز به پات می افتم که نری ازت می خواستم بمونی بهت میگفتم که نری این روزا نیستی اما بنریاز به پات می افتم که نری ازت می خواستم بمونی بهت میگفتم که نری این روزا نیستی اما بنریاز به پات می افتم که نری