Field Flower (feat. Kaboos)

یه کمی سن میره بالا میفهمی این چیزا که توو فیلما میدیدی الکی نبود هیچ کدوم تازه میفهمی چقدر بی رحمه جامعه درک میکنی این که مردم زده نیست دروغ هیچکی اون که پشت سرته نیست توو روت تا میری بالا میخوان بکوبوننت زمین فکر مریضشونو بهت بخورن تا میشه بدوئوننت جیب که خالیه سرت پایینه لا به لای این مردم کف ریاست نمیشه زندگی کنی بی غرور عشق و نمیشه خرید ولی مییشه فروخت وقتی فشار میاره فقر میبینی دور و بر هرچی حرف مفت زنه میشه شلوغ طرفدار داره جنون جنون خونِ جاریِ توو شریان شهر تنها توجیه منطقی من و امثال من واسه چیزایی که دور و برم میشنونم میبینم من متولد این خاکم ولی بعیده توو کشورم بمیرم مردم نفرت و بلندن فقط نمیدونم چرا عشق بلد نمیشن بیست و هفت بیست و هشت بیست و نه سی میره بالا همه گیج و گمیم آینده کجاست پس چی شد امید؟ سوت و کور دلم تنگه واسه خونه دلم تنگه واسه خونه یکی بهم بگه خونه کو سهم من گذر زمان توو قلب سیاهی با رویای کوهِ نور شکننده مثل برگ زرد خزون وای به حال فصل بعد معتاد به این درد به این تکراری رنگ سیاه و نمیشه ترکش کرد