Op de pieren bij de haven
Staan de vrouwen saam gedromd
En ze turen in de verte
Maar hun stemmen zijn verstomd
Want de zee vroeg weer haar losgeld
Wie zijn naam die wist zij niet
Ze dompelt al die vrouwen
In ellende en verdriet
Zeeman, o zeeman
Ga toch niet weer heen
Zeeman, o zeeman
Laat ons niet alleen
Zeeman, o zeeman
Toch ga je steeds weer mee
Niets kan jou weerhouden
Oh jij held der zee
Niets kan jou weerhouden
Oh jij held der zee
Op de schepen in de verte
Werken mannen eensgezind
Namen afscheid van hun huisje
En verlieten vrouw en kind
Maar geen tijd is daar tot denken
Want hun werk gaat almaar door
Zij dromen van hun vrouwen
En ze luisteren naar hun koor
Zeeman, o zeeman
Ga toch niet weer heen
Zeeman, o zeeman
Laat ons niet alleen
Zeeman, o zeeman
Toch ga je steeds weer mee
Niets kan jou weerhouden
Oh jij held der zee
Niets kan jou weerhouden
Oh jij held der zee
