เขาลืม

เขาลืมวันเกิด เขาลืมของฝาก เขาลืมเราไปอยู่บ่อย ๆ เลย เขาลืมไปส่ง เขาลืมโทรกลับ เขาลืมอย่างงั้นแล้วยังทำเฉย โอ๊ย ลำบากใจ ชีวิตไม่ค่อยเบิกบาน บอกว่ารักกัน แต่ก็ละเลย โอ๊ย มันหนักใจ สุดท้ายก็เป็นอย่างเคย มันจะลงเอยกันได้ไง (มันจะลงเอยกันได้ไง) นี่มันจะลงเอยกันได้ไง (นี่มันจะลงเอยกันได้ไง) เขาบอกเราว่ารัก แต่ลืมเราอีกแล้ว เขาหลอกกันอีกแล้วให้เราดีใจ เขาบอกกันอย่างนั้น กลับทำกันอย่างนี้ เขาบอกกันอย่างนี้ให้คิดยังไง เขาลืมเพลงโปรด เขาลืมรูปถ่าย เขาคงมีใครเลยไม่แคร์เรา เขาลืมจองบัตร เขาลืมทุกอย่าง เขาลืมอีกแล้วทิ้งให้เราเหงา โอ๊ย ลำบากใจ ชีวิตไม่ค่อยเบิกบาน บอกว่ารักกัน แต่ก็ละเลย โอ๊ย มันหนักใจ สุดท้ายก็เป็นอย่างเคย มันจะลงเอยกันได้ไง (มันจะลงเอยกันได้ไง) นี่มันจะลงเอยกันได้ไง เขาบอกเราว่ารัก แต่ลืมเราอีกแล้ว เขาหลอกกันอีกแล้วให้เราดีใจ เขาบอกกันอย่างนั้น กลับทำกันอย่างนี้ เขาบอกกันอย่างนี้ให้คิดยังไง เขาบอกเราว่ารัก แต่ลืมเราอีกแล้ว เขาหลอกกันอีกแล้วให้เราดีใจ เขาบอกกันอย่างนั้น กลับทำกันอย่างนี้ เขาบอกกันอย่างนี้ให้คิดยังไง เขาบอกเราว่ารัก แต่ลืมเราอีกแล้ว เขาหลอกกันอีกแล้วให้เราดีใจ เขาบอกกันอย่างนั้น กลับทำกันอย่างนี้ เขาบอกกันอย่างนี้ให้คิดยังไง