Duce, Put on His Uniform

Ααααχ Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του Και το ψηλό καπέλο του Μ' όλα του τα φτερά Και σε μια φεγγαρόλουστη νύχτα Πάει να καταλάβει την Ελλάδα Ω, αυτός ο καημένος! Ωωωωχ Οι γενναίοι στρατιώτες μας Βρίσκει στα βουνά Και ταράζει τον άρχοντα, τον μακαρόνια τρώγων! "Αχ, τσιάνο! Θα τρελαθώ, Τσιάνο! Ποιος μου είπε να τα βάλω με τους Έλληνες φαντάρους;" Ααααχ Ξεκινάει την επόμενη μέρα Αλλά πάλι ακούει την πολεμική κραυγή "Αέρα!" Από τους Έλληνες στρατιώτες Παίρνει το δρόμο και τα σοκάκια Και πηδά πάνω από το ποτάμι Ξέρει το τρυπάνι Ωωωωχ Τρώει τις σφαίρες σαν να ήταν χαλάζι Από τους Έλληνες στρατιώτες Και αλλάζει όλους τους στρατηγούς Να βρει έναν τρόπο να το κάνει να λειτουργήσει "Αχ, τσιάνο! Θα τρελαθώ, Τσιάνο! Και φέρε μου γρήγορα τα μαύρα ρούχα μου να φορέσω" Ααααχ Ο νέος Ναπολέων στέλνει Πεινασμένα τμήματα Πάνω στο ψηλό βουνό Να βρουν τον διάβολό τους Και ο στρατός μας έχει μαζί του Πολλούς κρατούμενους Ωωωωχ Και οι καημένοι κένταυροι Ωχ, τι κρίμα Πεινασμένος, εξαντλημένος Πέσει στο νερό "Αχ Γκράτσι! Δεν θέλω να σε δω, Γκράτσι! Γιατί κάθομαι σε αναμμένο κάρβουνο!" Ααααχ Τρέχουν σαν τρελοί στους ογκόλιθους Και από εμάς και τους Συμμάχους Τρώνε την κλωτσιά Και χωρίς πολλές κουβέντες Τα γενναία ελληνικά παλικάρια μπήκε Μέσα στην Κορυτσά Ωωωωχ Μέσα στο Αργυρόκαστρο Μπήκαν οι χακί Και η σημαία που κυματίζει τώρα είναι ελληνική "Αχ τσιάνο! θα πεθάνω, Τσιάνο! Γιατί σε λίγο θα χάσω τα Τίρανα" Και αυτοί οι καημένοι υπέφεραν Μεγάλη καταστροφή Και η Ρώμη περιμένει Είναι η σειρά τώρα Ααααχ