Âsheqaneh

آنکه میگوید دوستت میدارم, خنیاگری غمگینیست که آوازش را از دست داده است ای کاش عشق را زبان سخن بود. هزار کاکولی شاد در چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من عشق را ای کاش زبان سخن بود انکه میگوید دوستت میدارم دل اندوهگین شبیست که مهتابش را میجوید ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار آفتاب خندان در خرام توست هزار ستاره ی گریان در تمنای من عشق را ای کاش زبان سخن بود