Atoma

Τι έπαθες λοιπόν, γιατί δε λες Πως σώπασες μία τέτοια εποχή Που θα 'πρεπε να έβγαζες φωτιές Πως έγινες φωνούλα αντί φωνή Πως γίναμε έτσι άτομα Ιδιώτες, μόνοι κι έρημοι Πως γίναμε έτσι άτολμα Που από παιδάκια έτοιμοι Με ιππότες και με δράκοντες Και με ληστές τα βάζαμε Πως στα παιχνίδια σκίζαμε Μα στην αλήθεια χάσαμε Πως γίναν όλα τόσο στρογγυλά Λόγια κι ανάγκες και σε όλα ναι Λοφάκια γίναν τα ψηλά βουνά Τα 'δες μα δεν τ' ανέβηκες ποτέ Τα 'δες μα δεν τ' ανέβηκες ποτέ Πως γίναμε έτσι άτομα Ιδιώτες, μόνοι κι έρημοι Πως γίναμε έτσι άτολμα Που από παιδάκια έτοιμοι Με ιππότες και με δράκοντες Και με ληστές τα βάζαμε Πως στα παιχνίδια σκίζαμε Μα στην αλήθεια χάσαμε Πως γίναμε έτσι άτομα Ιδιώτες, μόνοι κι έρημοι Πως γίναμε έτσι άτολμα Που από παιδάκια έτοιμοι Με ιππότες και με δράκοντες Και με ληστές τα βάζαμε Πως στα παιχνίδια σκίζαμε Μα στην αλήθεια χάσαμε Πως γίναμε έτσι άτομα Ιδιώτες, μόνοι κι έρημοι Πως γίναμε έτσι άτολμα Που από παιδάκια έτοιμοι Με ιππότες και με δράκοντες Και με ληστές τα βάζαμε Πως στα παιχνίδια σκίζαμε Μα στην αλήθεια χάσαμε