Z głębi ran, w blasku hord
Idzie czarny król – Abaddon
Nad nim krąg siedmiu głów
Wprzęga czarci gniew w płomień
I stanął smok
Przed mającą rodzić niewiastą
Ażeby, skoro porodzi
Pożreć ją, dziecię, jego raj
Z głębi ran, z chaszcz i nor
Zemsty nadszedł czas i przemoc
Śmierć za płacz, płacz za śmierć
Śmierć za diabła krew przelaną
I porodziła tyrana z żelaznym berłem
Lecz porwał go Bóg spod zębów wyzwoliciela
Wzniósł Abaddon stary miecz
Plunął w piach, "Wojna, psie!"
Klaszcz! Klaszcz!
Ognisty diament spadł i lud w obawie ukląkł
Wraz z nim potomstwo Jej
Zemstą płomień i bat, płomień i bat
Z czarcich hord
Ognisty diament spadł i lud w obawie ukląkł
Wraz z nim potomstwo Jej
Zemstą płomień i bat, płomień i bat
Czarna postać rozdaje miecz
Śmierć i płacz, śmierć i płacz
Czarne widmo rozpala miecz
Śmierć i płacz, śmierć i płacz
Czarne widmo rozpala miecz
Śmierć i płacz, śmierć i płacz
Czarne widmo kieruje miecz w niebo
Śmierć i płacz, śmierć i płacz
Zemsta piekieł dopełnia się...
