Khaneye Soda

شد ز غمت خانه سودا دلم در طلبت رفت به هر جا دلم در طلب گوهر گویای عشق موج زند، موج چو دریا دلم گر نکنی بر دل من رحمتی وای دلم، وای دلم، وا دلم در طلب زهره رخ ماه رو می نگرد جانب بالا دلم روز شد و چادر شب می درد در پی آن عیش و تماشا دلم گر نکنی بر دل من رحمتی وای دلم، وای دلم، وا دلم آه که امروز دلم را چه شد دوش چه گفته است کسی با دلم از دل تو در دل من نکته هاست آه چه ره ست از دل تو تا دلم گر نکنی بر دل من رحمتی وای دلم، وای دلم، وا دلم