ไกล

นี้คือวันสุดท้ายของสายน้ำหยดสุดท้าย เป็นวันสุดท้ายของหยาดเหงื่อและน้ำตา นี้คือวันสุดท้ายที่สายโลหิตหลั่งไหล เป็นวันสุดท้ายที่น้าเวทนา สิ้นสุดกันเสียที่ ทั้งความเลวความดีชั่วช้า ทั้งภาพลวงตาและความไม่เท่าเทียม นี้คือวันสุดท้ายเพราะนี้คือวันสุดท้าย เป็นวันสุดท้ายอันน่าเวทนา (ร้อง) ภาระอันหนา หาใครช่วยเหลือแบกหาม ได้แต่แหงนหน้าถามฟ้า คำสั่งจากแดนสวรรค์ แข่งขันทุกข์เข็ญฆ่า ก้าวข้ามหัวใครมา ฉันจึงมาหา ที่มาของสายน้ำ สายน้ำแห่งความหมาย ต่อสู่อย่างอดทน ดิ้นรนจนแทบตาย ยังฉันยัง ไม่พบสิ่งใด จริงไม่จริง ไม่มีความหมาย หลอกล่วงงมงาย ง่ายดายหยุดยั้ง อย่างมีมนต์ขลัง คืบคานซอกซ่อน ซอนกายสลาย ลูกหลานเผ่าพันธุ์ หากจริงไม่จริง ต่างคนช่วงชิงทุกสิ่งทำลาย สุดท้ายก็ไม่เหลือสายน้ำ เพื่อนเอ่ยฉันอยู่ไหน สุดท้ายไปไม่ถึง เชื่องซึม และสิ้นหวัง ฉันเห็นโลกแปลกตา ยาพิษในอาหาร สุสานบนถนน คนบ้าถือกงล้อ เด็กน้อยถือปืนผา อาสาสู้สัตว์ร้าย เพื่อนเอ่ยฉันอยู่ไหน สุดท้ายก็หลงทาง ก็หวังเพียงกลับบ้าน เปรื่องเสื้อผ้า ออกดูตัวเองสิ้นเสียงสรรเสริญ หยุดเดินแล้วหรือ จริงไม่จริง ความหมายสายน้ำ แต่จำจงจำ สายน้ำความหมาย อยู่ไกลแสนไกลมีเพียงสายใย หัวใจความรัก ถักประสานจนถึงที่หมาย ฉันจึงมาหา ที่มาของสายน้ำ สายน้ำเป็นของใคร ยินดีต้อนรับ เชิญสิครับ ขอต้อนรับ คนช่างฝัน คนมุ่งมั่น คนเดินทาง ลนลานรุ่มร้อน เร่งเรียกร้อง ที่หมายปองคนช่างฝัน ตามหาฝันอุดมการณ์ เชิญแวะดื่มน้ำ เพียงสักครั้ง เย็นชุ่มฉ่ำ สุขเหลือล้ำ จากสายน้ำในลำธาร สายน้ำ แม้นบอบช้ำ มัวหมองคล้ำ หมอผีทำ เวทย์ลึกล้ำ ทำน้ำครำเป็นน้ำดี หมอผีครองเมืองนี้ กำหนดชี้ ใครคนดี ใครดื่มน้ำ ใครทำตาม ย่อมมั่งมี เมืองนี้ภูติผี ปีศาจร้าย มีมากมาย ผลสุดท้าย ให้หมอผี ครอบครองเมือง ขอเชิญคำนับ ก้มหัวรับ ความสับปรับ ความฉ้อฉล ความมืดมนต์ เล่ห์กลลวง สมองไม่ต้องคิด ใช้ชีวิตตามลิขิต ตามแรงฤทธิ์ เดชอำนาจ ปาฏิหารย์ หมอผี ต้อนรับ หมอผีชัก ชวนดื่มน้ำ ละความฝัน เลิกมุ่งมั่น ลืมเดินทาง ปลดปล่อยตัวเองไปตามลำธารเปลี่ยว โดดเดี่ยวคนเดียวเหลียวมองดูรอบกาย โดดเดี่ยวเดียวดาย กระหายพบเพื่อนร่วมทาง โลกที่อ้างว้าง เส้นทางที่ไกล หนีไปแห่งไหน ไปไม่พ้น ทุกผู้คน ถูกคุมขัง ถูกจองจำ ทุกข์ทรมาน ผลการขัดขืน การฝ่าฝืน ทุกค่ำคืน เสียงกรีดร้อง ก้องโหยหวน ชวนอาเจียน หมอผีครองเมืองนี้ กำหนดชี้ ทุกไอ้อี มึงขัดขืน ถูกข่มขืน แตกตื่นกลัว เจ้าจงดื่มน้ำ เพียงสักครั้ง เย็นชุ่มฉ่ำ สุขเหลือล้ำ จากสายน้ำในลำธาร เจ้าจงคำนับ ก้มหัวรับ ความสับปลับ ความฉ้อฉล ความมืดมน เล่ห์กลลวง หมอผีครองเมืองนี้ ครองเมืองนี้ ครองเมืองนี้ ครองเมืองนี้ เมืองนี้ หมอผีครอบครอง คนจนยิ่งจน ยากจนเพราะ คนร่ำรวย ร่ำรวยเพราะ คนยากจนสร้างให้รวย คนดีต้องตาย เพราะเหล่าร้าย พวกเหล่าร้าย เขียนกฏหมาย ให้คนร้ายเป็นคนดี หลายสิ่งที่เป็น แต่ที่เห็นเป็นภาพลวง เป็นภาพหลอนเฉกเช่นหนอนกลายเป็นเกลือ ปลดปล่อยตนเองไปตามลำธาร เปลี่ยว โดดเดี่ยวคนเดียวเหลียวมองดูรอบกาย โดดเดี่ยวเดียวดายกระหายพบเพื่อนร่วมทาง โลกที่อ้างว้าง เส้นทางที่ไกล อยากบอกให้รู้ความดียังมีอยู่ วางจิตรับรู้เข้าใจด้วยเหตุผล ดื่มดับกระหาย สายน้ำของทุกผู้คน หยุดคนสับสนเลือกหนทางเดิน สัจจธรรมจริงแท้ มั่นคงดำรงอยู่ ปัญญาความรู้เท่าทันความเศร้าหมอง ดื่มเถิดเพื่อนผอง สายน้ำของการแบ่งปัน ร่วมกันสร้างฝันบนพื้นฐานความจริง โลกใหญ่ใบนี้ไม่มีใครครอบครอง ไม่แบ่งเป็นสองเพ่งมองดูแม่น้ำ รูปรสกลิ่นเสียง ฟังด้วยหู ดูด้วยตา ชิมด้วยลิ้น กลิ่นจมูก สุขที่ใจ มายาหลอกลวง เฝ้าหลอกหลอน คนอ่อนแอ คนยอมแพ้ คนธาตุแท้ เห็นแก่ตัว วิถีเหตุผล พาหลุดพ้น ฤทธิ์เวทย์มนต์ หมอผีร้าย สูญสลายในพริบตา วิถีเหตุผล พาหลุดพัน ฤทธิ์เวทย์มนต์ หมอผีร้าย สูญสลายในพริบตา อำนาจวาสนาพาพลาดพลั้งรากเหง้ายังฝังลึกอยู่ กูจะมา กูจะมา ผมสงสัยอยู่ว่า ทำไมจึงเป็นตัวของตัวเองไม่ได้ เป็นอย่างสัตว์ป่าสักตัว อยู่ลำพังในป่า หิวก็กิน เหนื่อยก็นอน ไม่ต้องกินสิ่งที่ไม่อยากกิน ไม่ต้องนอนในที่ ที่ไม่อยากนอน ไม่ต้องเชื่อในสิ่งที่ไม่อยากเชื่อ เฝ้าคอยพบวันใหม่ เนินนานแสนไกล เฝ้าคอยพบคนใหม่ อยู่ไกลแสนไกล เฝ้าคอยพบทางใหม่ ยังอีกไกลแสนไกล ยังอีกไกลแสนไกลห่าง ต่างคนต่างยังจะต้องเดินทางกันต่อไป