ไม่เดียงสา

ส่งยิ้มให้ความทรงจำดีดีที่มีให้กัน ในวันที่สองเราไม่มีวันจะคืนกลับมา ส่งยิ้มให้กับความฝันของเรา ที่เคยตั้งใจจะไปให้สุดปลายฟ้า แต่แล้วก็พังทลาย ต่างเคยต่างมั่นใจว่าความรักต้องแสนงดงาม ไม่ได้เผื่อใจให้กับความไม่เดียงสา กว่าจะรู้ว่าความรักเป็นเช่นไร เมื่อรู้ในความหมายของน้ำตา แม้ตอนสุดท้ายต้องเลิกรา ไม่ใช่ความผิดของใคร แค่วันนั้นเรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจความรัก วันนี้เวลาก็พาให้เราผ่านมาทุกสิ่ง ต่างได้เรียนรู้ในความเป็นจริงแม้มันจะสาย อย่างน้อยที่สุดความหลังที่มี จะเป็นบทเรียนที่ดีและมีความหมาย ที่ฉันและเธอไม่ลืมเลือน ต่างเคยต่างมั่นใจว่าความรักต้องแสนงดงาม ไม่ได้เผื่อใจให้กับความไม่เดียงสา กว่าจะรู้ว่าความรักเป็นเช่นไร เมื่อรู้ในความหมายของน้ำตา แม้ตอนสุดท้ายต้องเลิกรา ไม่ใช่ความผิดของใคร แค่วันนั้นเรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจความรัก กว่าจะรู้ว่าความรักเป็นเช่นไร เมื่อรู้ในความหมายของน้ำตา แม้ตอนสุดท้ายต้องเลิกรา ไม่ใช่ความผิดของใคร แค่วันนั้นเรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจความรัก และมันไม่ใช่ความผิดของใคร แค่วันนั้นเรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจในความรัก