Dankjewel
Het was plezant
Maar nu moet ik weer verder
Want ik vrees
Dat dit een maat voor niks was
Je bent slim en bloedmooi
Je zal heus wel begrijpen
Dat ik liefst niet te veel de jouwe word
Ik kan alleen maar bang zijn
Dat ik meer wil dan aanvankelijk beloofd
Liefde is platonisch tot ze niet platonisch is
Stel dat ik me toch vergis
Hopeloos verliefd word
En me niet koest houd bovendien
Dan wordt het erg lastig
Om ook jouw vriendje graag te zien
Dus dankjewel het was plezant
Maar ik ga niks laten weten
Want ik stort mezelf in de vernieling
Ik doe alsof
Als ik zeg dat ik geen graten zie
In zomaar vrienden zijn
Ik kan alleen maar vrezen
Dat de grond onder mijn voeten plots verdwijnt
Liefde Is heel simpel als het soms heel moeilijk kan
Helaas heb ik geen plan
Dus zal ik stil verdwijnen
In de golven van je huid
En als het je gelukkig maakt
Kom ik er nooit meer uit
En als dat je gelukkig maakt
Kom ik er nooit meer uit
