Zazpi urte geldirik iragan nituen nik, ezin eman pausorik. Jo sendagilearengana
hark berehala galdetu zidan: zertarako makuluak? nik erantzun: elbarria naiz
Ez nau batere harritzen izan ziren haren hitzak: saiatu zaitez ibiltzen
tramankulu hauek dira ibiltzen uzten ez dizutenak, tramankulu hauek dira zure traba nagusia
Ausartu zaite, saia ibiltzen, narras zaite lau hankatan
Munstro bat zirudien barrezka ozen, krudel, bi makuluak hartzen
nire bizkarraren kontra pausutzeaz batera, morroiak barreari ezin eutsiz bota zituen sutara
Orain banabil, orain badakit, orain sendatuta nago; barre algara akuilu batek osatu ninduelako
zenbaitetan bakarrik, makilak ikustean, ordu batzuz soilik motelago nabil
baina ibili banabil orain banabil
