Korona, Grammata

Κορώνα γράμματα κι άμα ζαλιστείς Πάντα θα υπάρχει μια γιορτή να μοιραστείς Όλα κοστίζουνε κι όμως τι μ' αυτό Ότι σε πόνεσε, σ' έκανε θεό Κι έσφαξες τη μια ομορφιά Για να πιει το αίμα η άλλη Γιατί είναι το κορμί αμμουδιά Που θέλει το χειμώνα να βγάλει Κορώνα γράμματα πάει η ζωή μπροστά Κι ο χρόνος νόμισμα που κατρακυλά Είμαστε χρώματα μέσα σε γυαλί Όπως οι μπίλιες που παίζαμε μικροί Και σφάζαμε τη μια ομορφιά Για να πιει το αίμα η άλλη, Γιατί είναι το κορμί αμμουδιά Που θέλει το χειμώνα να βγάλει Κορώνα γράμματα σκύβεις για να δεις Και οι όψεις χάνονται πριν σιγουρευτείς Σαν δύο φαντάσματα που κράτησαν γερά Μες στα ερείπια μια παιδική χαρά Κι έριξες τη μια ομορφιά Για ν' ανέβει στην κούνια η άλλη, Γιατί είναι το κορμί αμμουδιά Που θέλει το χειμώνα να βγάλει