Verbas con punta de lume
Que chegan a oídos de home e mulleres
Tamén de pequenos,
Máis tarde ca nunca nos escoitarán.
Fartas de tanta censura
Que morden as verbas
E cengan miradas
Un novo horizonte.
Aquí cheira raro,
¿Vacío? musical.
Sempre soubemos que as nosas estrofas
Nunca soarían nesas putas radios,
Non vaia ser que espertemos conciencias durmidas.
Sinte o latexo ¿mordendo? nas nosas rúas
Que perden a chama da nova esperanza
Dun mundo novo que está por chegar.
Voces que berran sen medo na oscura noite
Nos unen con forza,
Lembra que o pobo que canta non morre nunca.
A nosa voz e o noso ruido
Van abríndose camiño
