Sandra

Heel de week speelt ze door z'n gedachten Heel de week mist hij haar stem en haar lach Zes dagen lang kijkt hij uit naar die ene Korte, maar zekere zaterdag Zaterdag is er dan eindelijk die middag Wat zal ze aan hebben, komt ze te laat Zaterdag, klein en nerveus in z'n auto Wacht hij haar op, op de hoek van de straat Daar komt ze aan, hip en lang met haar krullen Weg is die angst van ze komt niet misschien Zaterdag is het en blij zit ie naast haar Zaterdag mag ie Sandra zien Iedere keer moet ie toch even wennen Wil hij iets lief zeggen, weet niet goed hoe Aarzelt, wat zullen we en ze zegt vleiend "Artis weer pappa en Cineac toe" God zij dank lacht ze, praat ze, vertelt ze De meester is duf en de poes is weer zoek Ongemerkt rijdt hij harder dan anders En hij ziet klokken op iedere hoek Zo heeft de rechter beslist en vier uur Is er voor hem in een vast stramien Zaterdag is zijn alimentatie Zaterdag mag ie Sandra zien Sandra ronddansend in Artis en daarna Sandra doodstil in de Cineac Onder de tekenfilm, in het veilige donker Stopt ie een riks in haar mantelzak Daarna een ijsje en daarna nog cola Hij neemt er ook een, maar 't smaakt hem niet best 'T Laatste half uur, er is niks meer te zeggen Rijden ze zomaar wat rond door Nieuw West Zes uur zet hij haar af op het hoekje Denkt veel te west voor het meisje van tien Zaterdag laat heeft ie te veel gedronken Volgende week mag 'ie Sandra zien