Maslakh

داغ جوون دیده ی پرپر منم مسلخ سروای تناور منم باغ گل بی بر و بی برگ، من غربت آهوی جوون مرگ، من ناجی باغ گل بی برگ کو؟ ضامن آهوی جوون مرگ کو؟ شب شد و پیک تب و غم سر رسید عطر گلاب از خود قمصر رسید جنگ و جل و جهل و جنون آوردن دختر شاه پریونو بردن حال من از رفته و مونده بد شد قالی کرمون تو دبی لگد شد غیرت من خواب بیابون شده بی تو کفن خواب خیابون شده بغض من از سنگ و سفاله ولی این من و این گریه، بگو یا علی هق هق ابرای جهان در توئه آخ نگو بغض اخوان در توئه رحم به ابرای بهارم کنین شاخه گلی خرج مزارم کنین جهل و جل و جرم و جنون آوردن دختر شاه پریونو بردن دست عجم خار رطب می خوره شیره ی نخلا رو عرب می خوره تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون می کنن صداتو از من و از غیرتم ای هم قفس گریه به خاک پدری موند و بس تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون می کنن صداتو تا میری آتیش بکشی غماتو پیرهن عثمون می کنن صداتو