Bóg się rodzi, moc truchleje
Pan niebiosów obnażony
Ogień krzepnie, blask ciemnieje
Ma granice nieskończony
Wzgardzony okryty chwałą
Śmiertelny król nad wiekami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
Wzgardzony okryty chwałą
Śmiertelny król nad wiekami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
Cóż masz, niebo, nad ziemiami?
Bóg porzucił szczęście swoje
Wszedł między lud ukochany
Dzieląc z nim trudy i znoje
Nie mało cierpiał, nie mało
Żeśmy byli winni sami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
Nie mało cierpiał, nie mało
Żeśmy byli winni sami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
Podnieś rękę, Boże dziecię
Błogosław ojczyznę miłą
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą
Dom nasz i majętność całą
I swoje wioski z miastami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
Dom nasz i majętność całą
I twoje wioski z miastami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
