Wiesz co? Czasami myślę czy
Może warto – odwrócić się i wyjść
Wiesz co? Tak przykro patrzeć gdy
Głęboko wbijasz
Ostrza w me serce nieistniejące dziś
Tylko mój pokój, tutaj sama żyję
I nie ma w nim nic i nie ma drzwi i nie mam okien
Tu mogę leżeć, nie musząc żyć
Tylko te w kącie ciemne na dół schody
Czasem patrzę w ten wir
Powoli i mgliście ciągnący ku sobie
Nie czas tam podejść, nie czas tam iść
Wiesz co? Naprawdę uwierz mi
Gwiazdą bardzo odległą jestem dziś
Smutne, ja tu nie czuję nic
Patrząc na ciebie
Kiedy wyważasz nieistniejące drzwi
Tylko mój pokój, tutaj sama żyję
I nie ma w nim nic i nie ma drzwi i nie mam okien
Tu mogę leżeć, nie musząc żyć
Tylko te w kącie ciemne na dół schody
Czasem patrzę w ten wir
Powoli i mgliście ciągnący ku sobie
Nie czas tam podejść, nie czas tam iść
Grafitowy i tylko mój
Pokój, w którym nie muszę czuć
Pokój w którym nie muszę żyć
I nic, nic już nie muszę
Słabość siłą, słabość mą tarczą
Już mnie nie ma lecz było warto
Drugi raz mnie nie zabijesz
I nic, nic nie zrobisz
Grafitowy i tylko mój
Pokój, w którym nie muszę czuć
Pokój w którym nie muszę żyć
I nic, nic już nie muszę
Słabość siłą, słabość mą tarczą
Już mnie nie ma lecz było warto
Drugi raz mnie nie zabijesz
I nic, nic nie zrobisz
Słabość siłą, słabość mą tarczą
Już mnie nie ma lecz było warto
Drugi raz mnie nie zabijesz
I nic, nic nie zrobisz mi
