ε σοκάκια και μπαλκόνια
σε στενά κι ανηφοριές
κάθομαι και λογαριάζω
πώς αλλάζουν οι καρδιές
Σφάζομαι με δυο μαχαίρια
και με τέσσερα σπαθιά
αν σε δω σε ξένα χέρια
και σε άλλην αγκαλιά
Όμορφο μου άσπρο κρίνο
μη μου κάνεις μαριολιές
μα τον Άγιο Κωνσταντίνο
θα πεθάνω και θα κλαις
