Tiden Renner

Tidin rennur sum streymur í á, titt munu bylgjurnar falla: lítlum báti rekist eg á, áraleysur at kalla. Og hvør ein løta og hvør ein stund at stóra fossinum dregur: treigist mitt hjarta, tyngist min lund, hvar er úr neydini vegur? Hvør hevur vinur vilja og mátt at bjarga mær til landa? Allir eru á likan hátt staddir sum eg í vanda. Ein hevur vinur vilja og mátt at bjarga mær frá grandi; Jesus kann føra in lítla bát trygt at himla-sandi.