Refaghat

تو دنیای پر از بی تکیه گاهی چقدر خوبه بدونی یک نفر هست که وقتی راهتو گم کرده باشی نجاتت میده از اندوهِ بن بست نمیذاره غرورت کم بیاره پر پروازتو یادت میاره رفاقتی که صادقانه باشه تا وقتی زنده هستی موندگاره عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه تو برای من همون صداقتی که جهانو گشتم و پیدا نبود هیشکی مثل تو به حرفام گوش نکرد مثل تو با قلبم آشنا نبود تو برای من همون ترانه ای که به جز ما کسی باورش نداشت تو برای من همون یک نفری که سختیا منو تنها نذاشت عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه عجب گوهر کم یابیست رفاقت هوای سرزمین و عطرِ خاکه پر از حکایت کهنه شرابه پر از طراوت انگور و تاکه