Apeiro

Στο άπειρο, το άπειρο, το άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο, το άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, στο άπειρο, το άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Το άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειρο Στο άπειρο, το άπειροο Στοπ Ποιος είναι έτοιμος Ποιος υπεύθυνος Ποιος είναι δίμουρος άνθρωπος άρα έντιμος Ποιος ήρθε απόψε κι ο πόνος σου είναι έντονος Ποιος ήρθε τόσο ειρηνικά μα ήταν ένοπλος Ποιος είν' ο ένοχος Ποιος εκτελεί και δεν φαίνεται Δεν τον γνωρίζουν, δεν τον εντοπίζουν Πάντα όμως εμπλέκεται Ποιος βράχος στέκεται, που αν τον ανατινάξουν Η καρδιά του θα χει τόσο πλούτο για να το μοιράσουν (Τουκ, τουκ, τουκ) Ποιοι έχουν δει το όνειρο κι είπαν να το πιάσουν Ποιοι περνάγαν τυχαία, είδαν φως κι είπαν να κοπιάσουν (Α, α, α) Ο θάνατος ή θα το δοκιμάσουν Κοίτα πίσω τους, αυτοί δεν έχουν τίποτα να χάσουν Κι είσαι μόνος (ποιος ο λόγος;) Εδώ εμείς (ποιος θρόνος;) Εδώ η αλήθεια (νόμος) Εδώ η χαρά (ποιος φθόνος;) Σαν χείμαρρος (τρέχει ο χρόνος) Καταλύω (κάθε πόνος) Εδώ βράζει ο τόπος (ποιος γράφει;) Εμείς, ο δρόμος Δεύρο μου υπηρετώ Κι οι δικοί μου είναι δω Με λύσσα δίχως φίμωτρο Στη περίμετρο, το μπλοκ απλησίαστο Το γκλοκ αχρείαστο Στόμα φλογοβόλο δράκου προς το θίασο Τέχνη μου θα θυσιαστώ Για κάθε αστό, για να δημιουργήσουν κι άλλο Γουρούνι ανέραστο Στο άπειρο το απύθμενο, το απέραντο Μάτια δεν βλέπουν τοίχο εδώ Κι ό,τι γράφω είμαι εγώ Ποιος είναι στη γύρα, ποιος βαδίζει με πείρα Ποιος παίζει δεύτερη παρτίδα να μοιράσω τα φύλλα Ποιος ήτανε τόσο παιδί και μας χαιρέτησε; Κρίμα Ποιος καίει το τελευταίο τσιγάρο και το σβήνει στο τμήμα Ποιος είν' Αθήνα Ποιος φλερτάρει με τη ρίμα (ε), ρέει στη σελίδα Ποιος σου φταίει (έι), δες τον να κλαίει στη σανίδα Και ξεσπάει η καταιγίδα και πλημμυρίζει ο χάρτης Πλάθουμε το χαρακτήρα μας Εμείς, ο Πρωτοπλάστης Ποιος είναι ήδη στο πεδίο της μάχης Ποιος έχει παιδί Ποιος απλώς σε χαίρει λόγω ανάγκης Ποιος; Το κατανοεί Ποιος; Βάρη ο κουβαλάει κι άλλο πια δε μπορεί Να κρατηθεί Εκεί έξω πληθώρα, μα δίπλα ποιος είναι τώρα Πολλοί του 'παν μοιράσου το, μα αλήθεια ποιος το εννοεί Όποιος φοβάται τη ζωή δε συχνάζει στο πλευρό μου Πίστη το σύμβολο μου, είναι θηλιά στο λαιμό μου Την τέχνη μου υπηρετώ Κι οι δικοί μου είναι δω Με λύσσα δίχως φίμωτρο Στη περίμετρο, το μπλοκ απλησίαστο Το γκλοκ αχρείαστο Στόμα φλογοβόλο δράκου προς το θίασο Τέχνη μου θα θυσιαστώ Για κάθε αστό, για να δημιουργήσουν κι άλλο Γουρούνι ανέραστο Στο άπειρο το απύθμενο, το απέραντο Μάτια δεν βλέπουν τοίχο εδώ Κι ό,τι γράφω είμαι εγώ