แม่ปิงรำลึก

โอ้ละเน้อ ข้าเจ้าละเมอหลงคอย ปล่อยตัวปล่อยใจล่องลอย เฝ้าคอยฮักอยู่เดียว สุดอ้างว้าง เหินห่างเปิ้นบ่แลเหลียว เปล่าเปลี่ยวใจ ผู้ใดจะเหมือนดั่งเฮา โอ้ละเน้อ ข้าเจ้าต้องกลืนน้ำตา อ้อนวอนทวยเทพเทวาให้คืนฮักกับเฮา อีกม่านฟ้าแนวป่าและเนินหุบเขา ด้วยข้าเจ้าฮักเขาจนสิ้นหัวใจ โอ้แม่ปิง น้ำนิ่งจนน้ำหลั่งนอง ยังปองหลงฮักดั่งหมาย หากชาตินี้ชีวีจะสิ้นมลาย ข้าเจ้าจะขอยอมตายริมสายกระแสแม่ปิง โอ้ละหนอ เปิ้นคงจะลืมสัญญา เปิ้นไปบ่คืนกลับมา เฮาบ่ได้แอบอิง เวทนาหัวอกของลูกผู้หญิง อย่าทอดทิ้งฮักเฮาให้ช้ำเศร้าตรม โอ้ละหนอ เปิ้นคงจะลืมสัญญา เปิ้นไปบ่คืนกลับมา เฮาบ่ได้แอบอิง เวทนาหัวอกของลูกผู้หญิง อย่าทอดทิ้งฮักเฮาให้ช้ำเศร้าตรม