هر دو این زندگی رو سوزوندیم
هر دو از این خیالمون تخته
تو رو شاید یه روز بخشیدم
ولی بخشیدن خودم سخته
همه چی داشتیم و بد بودیم
فکر کردیم این یه تضمینه
همه چی رو به باد دادیم رفت
همه چی داشتن بدیش اینه
تو از من چی رو می گیری
همین حسی که بخشیدی
چه فردایی تو رؤیاته
که امروز اونو فهمیدی
من از تو چی رو می گیرم
که تن می دی به تبعیدم
نرو دنبال آرامش
من این حسو بهت می دم
شریک سقف هم بودن
دلیل موندگاری نیست
تو دنیای منی، اما
به دنیا اعتباری نیست
شریک سقف هم بودن
دلیل موندگاری نیست
تو دنیای منی، اما
به دنیا اعتباری نیست
سراب پیش چشماتو
یه اقیانوس می بینی
منو که ماه تو بودم
داری فانوس می بینی
نمی دونم تو چی می خوای
از این تمرین تنهایی
از این که نیستی با من
ولی با من همینجایی
شریک سقف هم بودن
دلیل موندگاری نیست
تو دنیای منی، اما
به دنیا اعتباری نیست
شریک سقف هم بودن
دلیل موندگاری نیست
تو دنیای منی، اما
به دنیا اعتباری نیست
