โลกหมุนเวียน

อันความหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนที่ในโลกเรา ทั้งเขาทั้งเราก็คงจะเห็นทั่วกัน ไม่เที่ยงไม่แท้ ปรวนแปรทุกวัน ต่างเปลี่ยนแปรผัน ยิ่งนานนับวันมากหน โลกเราทุกวันกลับเปลี่ยนแปรผันง่ายดาย ทั้งหญิงทั้งชายมีดีมีร้ายเจือปน แต่ก่อนเศรษฐี เดี๋ยวนี้สิจน ผลัดเปลี่ยนเวียนวน จะแน่ไฉนกับโชคโลกเรา โลกเรานี่ก็เหมือนเวทีที่กว้างใหญ่ เราเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า ต่างมีกรรมทุกผู้ทุกหมู่เหล่า เพราะว่าเขากับเราเกิดมาแสดงละครกัน ละครของโลกมีโศกมีทุกข์สุขปน คลุกเคล้าระคน ชั่วดีเจ็ดหนปนกัน อยู่ ๆ ก็ร้าย แล้วหายไปพลัน กลับเปลี่ยนแปรผัน ความดีเลยหันช่างกลับช่างกลาย โลกเราผันแปรเกิดแก่เจ็บตายว่ายวน คนเราทุกคนไม่มีใครพ้นความตาย เมื่อเกิดมาแล้วไม่แคล้วสักราย บทบาทสุดท้ายไม่มีแคล้วตายเพื่อนเอ๋ย เป็นคนทั้งทีรีบก่อความดีให้สม ทุก ๆ สังคมจะได้นิยมชมเชย เมื่อพลาดเพลี่ยงพล้ำ อย่าซ้ำนักเลย ไม่ช่วยก็เฉย โปรดเถิดอย่าเย้ย ผ่อนหนักผ่อนเบา ชีพยังอยู่ให้เขาชื่นชูประเสริฐกว่า ไยจะมาอิจจากันเล่า อย่าเป็นคนเสียทีที่เกิดเปล่า เพราะว่าเขากับเราไม่วายใกล้ตายทุกเวลา ยามชีวิตยังจะฝากจะฝังอะไร ครั้นถึงตายไปโลกเราจะได้บูชา ด้วยเหตุฉะนี้ความดีนานา อุตส่าห์ใฝ่หา ประเสริฐหนักหนายิ่งกว่าอะไร