Bonden hadde ei dotter så ven
Friaren kjem over fjord
Med gyldne lokker og stemme så ren
Friar du ligg snart i jord
Og mang ein unger svenn svikta i kne
Friaren kjem over fjord
Men bonden ville ei dotter si gje
Friar du ligg snart i jord
For jenta mot jarnvarmen går, lysende øuga hu dræg og hu slår
Friar kan kjempe med sverd, i flamman så ender hans ferd
Ei gammel forbanning ei tung bør og ha, når dømt te å brenne hu va
Der kom en friar fra borgen i nord
Friaren kjem over fjord
Med sverd i slira og vilje så stor
Friar du ligg snart i jord
Da natta mørkna så sneik han sæ inn
Friaren kjem over fjord
Der fant han jenta og sa du bli min
Friar du ligg snart i jord
For jenta mot jarnvarmen går, lysende øuga hu dræg og hu slår
Friar han kjempe med sverd, i flamman så ender hans ferd
Ei gammel forbanning ei tung bør og ha, når dømt te å brenne hu va
Ut av jarnet sto strålandes ild
Friaren kjem over fjord
Hans kamp va hard med flammen for vill
Friar du ligg snart i jord
Og jenta trakk mot flammen i vred
Friaren kjem over fjord
Friar slår sverdet men han bli slått ned!
Friar du ligg snart i jord
For jenta mot jarnvarmen går, lysende øuga hu dræg å hu slår
Friar han kjempe med sverd, i flamman så ender hans ferd
Ei gammel forbanning ei tung bør og ha, når dømt te å brenne hu va
Ei gammel forbanning ei tung bør og ha, når dømt te å brenne hu va
