Ο Σταμάτης ήταν ένας πενηντάρης
Γυναικάκιας και πολύ πολύ μουρντάρης
Κι όταν έβλεπε καμιά μικρή κοπέλα
Της εκόλαγε αμέσως σαν αβδέλα
Είχε μια φαλακρίτσα γυαλισμένη
Και κοιλιά πολύ πολύ ξεγυρισμένη
Κι όταν για καμιά μικρή έβαζε πλώρη
Του τραγούδαγαν λοιπόν οι πλακαδόροι
Πρόσεχε μπάρμπα Σταμάτη
Να μη μείνεις αμανάτι
Οι μικρές θέλουν νιάτα
Κι εσύ θες αυγά μελάτα
Πρόσεχε το ζάχαρο σου,
Την πίεση σου, το νεφρό σου
Στις μικρούλες κάνε κράτει
Πρόσεχε μπάρμπα Σταμάτη
Μα οι φίλοι του αράδα τον πειράζαν
Το Σταμάτη στην καζούρα τον ταράζαν
Τ' απογεύματα που πήγαινε για τσάρκα
Για μικρούλες στις πλατείες και στα πάρκα
Κι όταν έβλεπε καμία σουσουράδα
Δως του και ξερογλυφότανε αράδα
Στις μικρούλες όταν κολαγε με ζόρι
Του τραγούδαγαν ξανά οι πλακαδόροι
Πρόσεχε μπάρμπα Σταμάτη
Να μη μείνεις αμανάτι
Οι μικρές θέλουν νιάτα
Κι εσύ θες αυγά μελάτα
Πρόσεχε το ζάχαρο σου,
Την πίεση σου, το νεφρό σου
Στις μικρούλες κάνε κράτει
Πρόσεχε μπάρμπα Σταμάτη
