Zon en maan
Laat me reizen in de diepte van 't heelal
Naar de sterren, naar de sterren
Zon en maan
Laat me gaan waar ik nimmer komen zal
Naar een verre verre hemelboom
Als de zon roodgloeiend wegzinkt achter het donkere dennenwoud
En het schemerlicht z'n schaduw maar weer trekt
Als de nacht nog even aarzelt tussen stammen geurend hout
Wordt een oeroud diep verlangen opgewekt
Een verlangen zonder woorden, richtingloos en zonder doel
Duizend wonderen, akkoorden, een gevoel
Als de zon roodgloeiend wegzinkt achter het donkere dennenwoud
Weet ik dat ik leef en van het leven houdt
Zon en maan
Laat me reizen in de diepte van 't heelal
Naar de sterren, naar de sterren
Zon en maan
Laat me gaan waar ik nimmer komen zal
Naar een verre verre hemelboom
Als de nacht zich als een deken over het verre landschap spreidt
Lig ik languit op het mos en tuur omhoog
En miljoenen speldenknoppen in een zwarte zee van tijd
Vonken in de koepel van de hemel boog
Zonder redding of begrenzing
Tijdloos zwerven door 't heelal
Langs planeten en kometen in hun baan
Zoeken naar het onbekende dat ik nimmer grijpen zal
Onbekendheid eindeloosheid is je naam
Zon en maan
Laat me reizen in de diepte van 't heelal
Naar de sterren, naar de sterren
Zon en maan
Laat me gaan waar ik nimmer komen zal
Naar een verre verre hemelboom
Zon en maan
Laat me reizen in de diepte van 't heelal
Naar de sterren, naar de sterren
Zon en maan
Laat me gaan waar ik nimmer komen zal
Naar een verre verre hemelboom
