แต่ปางก่อน

รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา ระทมอยู่ในอุรา แก้วกานดาฉันรอเธอผู้เดียว เธอเอยแม้เราจากกันแสนไกล ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว รักเธอแน่ใจจริงเชียว รักเธอผู้เดียวนิรันดร์ * แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม แม้นตายไม่ยอมพลัดพรากจากกัน เกิดชาติไหนๆ ไม่ยอมห่างไกลกัน ดวงจิตผูกพันธ์ รักมั่นมีไว้เพียงเธอ ** คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขสมดังรอคอย (ซ้ำ *, **)