วอนดาว

ฝากดาวบนฟ้า ไปบอกเธอได้ไหม ว่าผู้ชายคนนี้ มันคิดถึงแทบไม่ไหว อยากเจอเหลือเกิน คิดถึงจนแทบไม่ไหว ในค่ำคืนนี้มีดวงดาวนับพัน ที่ผมเฝ้ารอนั่นก็คือพระจันทร์ และยังไม่รู้ว่าต้องรออีกนาน หรือว่าต้องรอให้ดาวมันเลือนหาย ในค่ำคืนนี้ฉันยังคิดถึงเธอ ภาวนาว่าสักวันจะได้เจอ ยังไงวันนี้ต้องพบกับเธอ ถ้าไม่ได้เจอวันนี้คงหมดความหมาย ไม่รู้ว่าเธอกับฉัน ยังรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า เธอสบายดีไหม ไอ้ผมก็ไม่ได้ตามข่าวละ มันก็มีบางครั้งที่คิดถึงเธอ เมื่อตอนที่ดาวมันเต็มฟ้า มันคิดถึงเธอเหลือเกิน โอ้เธอสบายดีไหมตอนนี้ เมื่อก่อนเราเคยเป็นแฟน ตอนนี้เป็นได้แค่เพื่อนซี้ เธอไม่ต้องมาชี้ ให้ฉันกลับไปทางเดิม เพราะฉันยังคิดถึงเธอ เธอคิดยังไงก็เชิญเลย แม่งโคตรคิดถึงเธอ เลยฝากไว้ในบทเพลง ถ้าเธอได้ฟังเพลงนี้ เธอจะรู้สึกมันเอง ผมยังรออยู่ที่เดิม แม้วันเวลามันจะเดิน แม้โคตรคิดถึงเธอเหลือเกิน ผมเองก็คงต้องไปเติม ในค่ำคืนนี้มีดวงดาวนับพัน ที่ผมเฝ้ารอนั่นก็คือพระจันทร์ และยังไม่รู้ว่าต้องรออีกนาน หรือว่าต้องรอให้ดาวมันเลือนหาย ในค่ำคืนนี้ฉันยังคิดถึงเธอ ภาวนาว่าสักวันจะได้เจอ ยังไงวันนี้ต้องพบกับเธอ ถ้าไม่ได้เจอวันนี้คงหมดความหมาย แม้เริ่มต้นด้วยคำว่ารัก จบลงด้วยคำว่าลา ตัวผมยังไม่ได้พัก ยังรอแม่นางกลับมา ไม่ใช่ไม่รอ ก็เธอมันยังไม่พอ ให้ใจเธอไปเป็นกอง แต่เธอก็เลือกคนอยู่ที่มอ ผมยังรออยู่ที่เดิมอยู่ตรงนี้ ที่ผมทำผิดไป ก็อยากจะบอก I'm sorry ตอนเธออยู่กับผม แต่ดันไป Post alone นี้ เจอกันข้างนอก เธอควรเดินออกไปให้ไกลลี้ มันอดไม่ไหว รูปภาพเก่าเหล่านั้น ต้องทนให้ไหว ความทรงจำเหล่านั้น ต้องอดให้ไหว เพราะเธอลืมมันไปแล้ว ไม่ใช่ว่าไหว แต่ต้องทำว่าไม่เป็นไร ถ้าเธอเริ่มเหนื่อยก็เดินเข้ามากอด ตัวผมก็ได้พร้อมจะบอก แม้ว่าวันนั้นเธอจะเป็นคน ปล่อยให้ฉันหายไป แบบที่เธอเคยบอก แต่ถ้าภาพตรงระเบียงที่เราเคยอยู่ และมีดาวเป็นเพื่อนทุกคืน ในห้องที่มันเงียบสงบ มันยังเฝ้ารอวันที่เธอกลับคืน และก็ยังรอคอยอยู่ตรงที่เดิม ตรงนี้กับหัวใจที่เย็น กลับมาเล่าเรื่องราวของเธอที่เจอ ในห้องแชทเก่าเก่าของเราที่เคย แม้ว่าภาพวันวานมันยังคอยวนเวียน ในคืนที่มีเพียงสองเรา ค่ำคืนที่ต้องอยู่คนเดียว บรรยากาศรอบตัวก็เหลือเพียงแสงดาว ถ้ามีอีกครั้งจะไม่ปล่อยเธอไป แต่ตอนนี้เธอเริ่มไกลเกินใจ เหลือแค่ภาพเราสองที่เคยนอนทับกัน มันโคตรทรมานแต่ไม่อาจกลับไป จะดึงจะยื้อจะฉุดเธอไว้ แล้วตอนนี้เธอมีความสุขดีไหม ผมผิดเองที่ดูแลไม่ได้ เพิ่งมารู้สึกตัวตอนที่มันเริ่มสายไป ในค่ำคืนนี้มีดวงดาวนับพัน ที่ผมเฝ้ารอนั่นก็คือพระจันทร์ และยังไม่รู้ว่าต้องรออีกนาน หรือว่าต้องรอให้ดาวมันเลือนหาย ในค่ำคืนนี้ฉันยังคิดถึงเธอ ภาวนาว่าสักวันจะได้เจอ ยังไงวันนี้ต้องพบกับเธอ ถ้าไม่ได้เจอวันนี้คงหมดความหมาย