Ik zuj zo gear 'n liedje schrieve
oaver 'n monster dat ik ken
ik zuj 't met mien wurd wille verdrieve
ik zuj 't slachte met mien pen
want woar ik noeit mie zal liere leave
is dat dat monster altied van meej wint
als ik mien hart an iemand wil goan geave
't gevecht vanzelf wir begint
als geej meej vertelt oaver die andere
allein 'n woard, 'n zin hoe leuk 't waas
ik kan d'r echt niks an verandere
dan is dat biest heer binne wir d'n baas
't kiekt meej aan en groeit gemeine vlamme
greune kop op zienne slangennek
't wil meej met zien sluipend gif verlamme
en 't kwijlt oet zienne valse bek
zien tong is scherp, zien oege zien gesplete
als 'n mes dat blinkt vurdat 't stukt
als 'n gewear net vurdat 't giet schete
't moment dat alles in meej brukt
mar ik lach 'm oet en schrieuw
todat ie wankelt en 'ie velt
ik griep 'm vast en break zien botte
tot'ie oetgeteld vur meej op de grond
zienne ware aard lut zeen
achterdochtig schepsel
schrompelt langzaam in
en 't zal nar boete kroepe
ik wil 't van mien leave noeit mier zeen
ik zal neet drinke op mien oaverwinning
ik trek meej oet, drei an de werme kraan
ik spuul meej af met stroale van bezinning
en met ow hiel dicht teage meej aan
