Sitem Depresif (a.k.a Esas)
Evimdeki en büyük kemirgen kuşkular
Korksam da kaçamam elbet yakalar peşimde korkular
Olmasa da kabulüm benim buçukluk duygular
Ben ağladım sen ağladın tatmin oldular
Hep bi omuz arar insan destek kuvvet almak için
Kimisi hakikatsiz olur omuzların çöker için kan ağlar için saf
Ağlar güvendiğin o dağlar yıkılır seni birtek ıslak yastık anlar
Mirac
Bazı günler işler ters gider (eyvah)
O hisler belki seni terkeder (korkma)
Sorma kimi zaman benim de aynı dert kafamda
Tedirginim yüzümde perdeler kapandığında
Yol görünür ah çekilir zamanı geldiğinde
Ay gibi parlar yüz aşka geldiğinde
Dağları delen o kerem olur insan
Aradığın kuvvet yakındır şah damarından.
Kim bilir yarın ne olabilir
Gidemez o da yar gibidir
Gömemez onu ellerin aaa
Eller yüzüme kenetli ben her günümde kederli
Sitem Depresif
Hesabını tutmazsın yalnız geçirdiğin günlerin
Biri gelir olaya el atar kurtulur esaretin
Mutlu günler ardından korkular kaplar benliği
Bilirsin yakındır ayrılık vakti söker kalbini
Kalpsiz yaşarmı ki bir insan
Nefesi canını yakar cayar yolundan
Gözünü kara bürür umut olur balondan
Güneş batar ama geri gelir doğudan
Mirac
O kalbin aynı çalar saat gibidir
Takati bittiğinde ömrün pimide çekilir
Ve kuyunun dibidir ayrılıklar kapıda zor zamanlar
Gözlerin kapandığında karanlık tüm odalar
Eller bilir mi hiç kıymet
Benzer mi yuvana gurbet?
Sık dişi biraz daha sabret
Seni üzen her kötü şeyi terket
