Πρώτα τα γένια θα ξυρίσει
Έπειτα θα στρώσει τον γιακά
Βέρα δεν θα χει να γυαλίσει
Μόνο παλιά ασημικά
Την πόρτα πίσω του θα κλείσει
Στον δρόμο δεν θα παίζουνε παιδιά
Στο καφενείο θα χαιρετήσει
Στα μνήματα θα ρίξει μια ματιά
Συ που δεν ήρθες ποτέ
Θα χες μαύρα μαλλιά, κόκκινα χείλη γλυκά
Ποτέ δεν έμαθα
Θα είχα μια αγκαλιά, πιο ωραία γηρατειά
Ίσως και να 'χαμε παιδιά
Ποτέ δεν έμαθα
Τον δρόμο θα κατηφορίσει
Στο μπαρ σκυφτός θα κάτσει στη γωνιά
Και τις γυναίκες θα πλευρίσει
Μα θέλουν άλλη συντροφιά
Με μια από 'κεινες θα μιλήσει
Κι η μια μετά την άλλη ρουφηξια
Μα το τσιγάρο του έχει σβήσει
Στα σκέλια υης θα ψάξει για φωτιά
Να σ'είχα βρει πιο παλιά
Θα σου έδινα λεφτά ίσως δεν θα 'χα αλλά
Ποτέ δεν έμαθα
Μα εσύ δεν ήρθες ποτέ
Για το τσιγάρο φωτιά πού θα βρω τελικά
Ποτέ δεν έμαθα
